Odbiór

Od wydania NOCNEJ ZMjANY przeprowadził się do Warszawy. Na Planszach , czyli nowym albumie, opowiada m.in. o tym, jak to wpłynęło na jego życie. Oprócz tego pada niejedno słowo o Krakowie i dziewczynach. Przed wami świeży  Jan-rapowanie. Ledwie w grudniu słuchałem debiutanckiego lp Jana. Mówiłem wtedy, że NOCNA ZMjANA była nierówna. Podtrzymuję to: mimo sympatii, jaką budzi we mnie całość, trudno nie usłyszeć paru mankamentów typu nieco niezgrabne flow. Ale, pomijając takie czepianie się, wizerunek tego gościa totalnie mnie do siebie przekonał – nie brakuje pozornych luzaków, którzy ostatecznie są już tak znani i hajpowani, że próbują skoczyć wyżej własnej dupy. Janek w swojej swobodzie cały czas jest autentyczny, a współpraca z Nocnym – lukratywna. Warto też ogarnąć progres, jaki ten koleś zaliczył od i tak dobrego  Notabene Mixtape  z 2015 roku. Przypominam, że to ledwie rocznik 1998. Po niespełna trzech i pół roku słychać różnicę – ówczesne niedbałe, szczeniackie flo

Panie Fiszu, ja wiem, że każda kariera przechodzi pewną ewolucję, ale błagam: nie taką. Panie Emade - dokładnie ten sam apel. Tym razem  Fisz Emade Tworzywo i ich nowy krążek, Radar .  Tym razem historia jest dość zabawna. Lat miałem, nie wiem, z dziesięć, sprzątaliśmy u taty bodaj przed świętami. Z odtwarzacza leciała pewna składanka, a na niej - "Czerwona sukienka" z Polepionych dźwięków Fisza. To był etap jeszcze przed swoim pierwszym GTA (gdy nieco później ogrywałem Vice City, ten numer wrzuciłem do własnej stacji obok "Smack That" Akona; przy San Andreas osłuchałem się już na pamięć z całością), więc imponowała mi rzucona w tekście "kurwa" w wersach " ten frajerek z panią? / Ta ciotunia, kurwa mać, pani chyba żartuje? ". Wiecie, edgy, a już tym lepiej, że podmiot liryczny był przeciw tak szczegółowej klasyfikacji siebie w oczach jakichś drechów. Przeciw światu.  Skoczmy jakiś czas do przodu.   Okładka albumu Heavi me

Tym razem uciekniemy w nieco spokojniejsze rejony. Ostatni miesiąc stał głównie ostrzejszymi klimatami, więc dla wyciszenia – Bałtyk  i płyta Self-help pt. 1 , a do tego premierowy koncert tego wykonawcy z klubu CH25 .  Za pseudonimem Bałtyk ukrywa się Michał Rutkowski. Jak głosi opis, "Self-help to płyta o wszelakich formach regeneracji". Zwykle piszę, że dana muzyka zabiera słuchacza w podróż. Tym razem jest to raczej zimowy spacer przez las. Jest chłodno, ale nie zimno. Wiatr nie wieje zbyt mocno. Niebo widoczne ponad koronami drzew jest poprzetykane pojedynczymi chmurami, ale nie ma szarówki. I w ten sposób rozpocznijmy odsłuch. Michał opowiada, jak wspomniałem, o słodko-gorzkich sprawach. Tak, na Odbiorze ponownie gościmy artystę, który mówi, że żeby było lepiej, najpierw musi być gorzej. To banalne sformułowanie eufemistycznie ujmuje tło historii o trudnościach i wadach życia, z którymi człowiek – młody, ale i nie tylko – się spotyka. Poruszająca muzyka,

Jak by nie patrzeć, PRO8L3M to jeden z głośniejszych duetów na rapowej scenie ostatnich lat. Ich nowy album, Widmo , zwiedza parę rejonów dotychczas nieznanych w dorobku składu. Czy to dobrze, czy to źle? O tym poniżej. Zdania na temat PRO8L3Mu bywają podzielone. Jednym siada storytelling i charakterystyczne flow Oskara, czasem lecące razem z beatem, a czasem wspak; innych to męczy i nie widzą w tym niczego specjalnego, czasem nawet wadę. Podobnie ze Steezem: widziałem opinie, które wychwalają go w roli producenta; widziałem też takie, które zdecydowanie po nim cisną z racji prostoty robionej muzyki czy średnio wykorzystanych sampli. Cóż, ja wybieram opcję agno z odchyłem na plus . Pamiętam, że z początku ni cholery nie wchodziło mi nie tyle flow Oskara, co jego głos. Nie wiem, jakoś nie moja barwa, no bywa. Na podobnej zasadzie nie mogę słuchać paru innych rzeczy. Styl produkcji Steeza za to lubię, nawet jeśli jest  aż tak prosty . Do tego nie będę się za bardzo pr