Przejdź do głównej zawartości

Ta rzecz tu się dzieje #5

 

Na świecie grzmi i wszyscy jesteśmy przerażeni. Piąta część podsumowania odbiorowania pojawia się w bardzo złym tygodniu. Co się działo? Nie chcieliśmy wojny, to ona przyszła do nas. A muzycznie: premiera Zguby, koncert Lavii Hart, nowe Zwidy. I nie tylko. 


Piąty odcinek Ta rzecz tu się dzieje obejmuje posty od 21.02 do 27.02.2022. 


Tydzień zaczął się melancholijnie, czyli od nowej epki air hunger, F O G G Y. Solowy projekt Dawida Schindlera z Love Glove działa i ma się dobrze, skoro to już kolejny materiał w Peleton Records. Do tego w poniedziałek ukazał się klip do singla Slow Bloom. Dużo rozmycia, dużo smutku. Chyba sami i same wiecie, że są momenty, kiedy właśnie taka muzyka uderza najbardziej. 


Ukazał się już cały ostatni album Zguby, czyli Znój. To przykre pożegnanie, ale liczę, że będziemy jeszcze trafiać na Michała w innych projektach, tak jak było ze Studnią czy w przypadku masterowania Shadow of  the Torturer Urtha. Płyta Znój podsumowuje ostatnie wydawnictwa Zguby, czyli Potwarz Pomór, które, można powiedzieć, za każdym razem w coraz większym stopniu przyzwyczajały nas do jego pompatyczności, stale utrzymując atmosferę podniosłego rozstania.

To nie tak, że słucham Zguby namiętnie, codziennie i w kółko, ale są momenty, gdy jego twórczość raz otwiera, a raz zabliźnia rany. I może to dlatego tak bardzo szkoda mi tego konkretnego projektu, mimo że autor pozostaje obecny.


Okazuje się, że w Łodzi powstał nowy festiwal, który odbędzie się jesienią. Za Great September odpowiadają  Artur Rojek i Łukasz Minta, czyli wiadomo kto oraz organizator Spring Breaka. Ma to być festiwal showcase'owy, a więc przede wszystkim od branży dla branży, aby wyhaczać małe zespoły na rzecz bookingu i większych festiwali. No fajnie, fajnie, chociaż należy podkreślić, że to kolejna sytuacja, gdy do Łodzi ściągana jest ekipa z innego miasta, jakby w samym mieście nie było komu robić. Taka sytuacja była z Transatlantykiem i festiwalem domOFFon, gdy duża część miejskich środków została przekierowana na festiwal, który postanowił się przeprowadzić.

Jeśli klikniecie sobie obrazek, to przeniesie was na fanpej festiwalu.



Obrazek po raz kolejny, czyli tym razem relacja z koncertu Bałtyka i Wicker Duck, a konkretniej: dwie rozmowy, jedna z Michałem Rutkowskim, a druga z Mają Kozłowską i Beniaminem Łasiewickim. Jeśli chcecie się dowiedzieć, jak artyści poradzili sobie tego wieczoru, to zapraszam do słuchania na stronie Radia Aktywnego. Było trochę zaskoczeń, a rozmowy wyszły luźne i spontaniczne. Czekam na nowy materiał Bałtyka, bo zapowiada się coś naprawdę świeżego z jego strony. Jeśli chodzi o wrocławski duet, to było dokładnie tak, jak chciałem – świetnie odegrany materiał z przestrzenią do improwizowania. Gdybyście mieli okazję, to polecam.


Do tego jeszcze koncert Vitus Danza i Lavii Hart, również w Chmurach. Pierwszy – progowo-psychodeliczny, dla fanów gatunku z pewnością git. Szło im całkiem sprawnie, choć zabrakło kontaktu z publicznością, a perkusja i bas były na tyle głośne, że musiałem wyjść się przewietrzyć. Ale grali godzinę, powinszować. Następnie Lavia, czyli Angel Olsen w krainie wróżek, która dobrze poradziła sobie po zdaje się dwuletniej przerwie od koncertowania, w dodatku w połowie w nowym składzie. Tu też było kilka zaskakujących momentów, jak chociażby krzyczany wokal, ale ogólnie rzecz biorąc dostałem to, czego się spodziewałem, czyli występ na wysokim poziomie. No i nie mam zbyt często okazji do oglądania gry na koto na żywo. Również podrzucam wywiad – pod tym linkiem.



Ja cię pierniczę, nowe Zwidy. A przynajmniej prawie, bo jest to cover kawałka Crywank, ale to i tak piękna sprawa, gdy po trzech latach od wydania Szumu mogę posłuchać czegoś nowego w wersji studyjnej. Ładnie zaśpiewane, ładnie zagrane, ładnie wyprodukowane. I Kuba śpiewa! 



W tym tygodniu organizowaliśmy również w Radiu Aktywnym studyjny koncert duetu Chair. Na początek załączam wywiad z muzykami, a pod tym linkiem znajdziecie cały koncert, start w okolicach 34. minuty streamu. Polecam z całego serca, bo co tu dużo mówić – odjebali perfekcyjnie. Niestety z jakiegoś powodu Facebook nie pozwala mi wstawić tu tego wideo i pokazuje blokadę udostępniania.



W tym tygodniu zadebiutowałem na antenie Programu Czwartego Polskiego Radia. No, może inaczej, prawie na antenie. Trochę jak z tymi Zwidami – niby nowe, ale to nie ich numer. Tak jak i tu, niby Czwórka, ale podcast. Faktyczny debiut antenowy planuję 5 marca, czyli w najbliższą sobotę. Odcinek Słowem: muzyka dotyczy jednak naprawdę fajnej kwestii, czyli książki Nie będzie żadnej rewolucji Kazimierza Rajnerowicza opowiadającej o zespole Cool Kids of Death. Dwa odcinki temu linkowałem tu moją recenzję tej pozycji sprzed trzech lat, a teraz mogę z dumą powiedzieć, że pogłębiliśmy kontekst.



Na koniec audycja. Trochę więcej smutku niż zwykle. W programie m.in. wymienione powyżej nowe Zwidy, ametyst z poprzedniego posta, relacja z koncertu Lavii. Całkiem okej.


Do zobaczenia w przyszłym tygodniu. 

Smoq

PS. Tytuł stąd.


Komentarze

Najczęściej czytane

Wywiady w Czwórce – Sprzężenie Zwrotne

  Tak, tak, na blogu rzadko kiedy coś się pojawia – ale to nie znaczy, że nie działam. W Czwórce  obecnie możecie mnie słuchać co najmniej trzy razy w tygodniu, niemal za każdym razem idzie za tym wywiad. W tym poście nadrobię linki i krótkie wpisy o rozmowach w audycji Sprzężenie zwrotne, którą prowadzę razem z Michałem Danilukiem. Zacznijmy od foty, która ilustruje ten post. W lutym wpadł do nas Artur Rojek , z którym rozmawialiśmy, a jakże, o OFF Festivalu . Było to na początku ogłoszeń zbliżającej się edycji, więc zahaczamy o paru znanych wtedy wykonawców, a od tamtej pory grono znacznie się poszerzyło - między innymi o Portrayal of Guilt, Lambrini Girls, Hinode Tapes, Wednesday Campanella, Panchiko czy Pa Salieu. Tu link do rozmowy na stronie Czwórki -  OFF Festival 2025. Artur Rojek: uderzamy do odbiorcy, który jest zaangażowanym słuchaczem [WIDEO] . Cofamy się teraz do listopada. Wtedy, niewiele po festiwalu Great September, nasze studio odwiedziła Heima , to przy ...

Wywiady w Czwórce – Studio X

  Jesienią rozpoczęliśmy w Czwórce zupełnie nowy cykl audycji: Studio X , program poświęcony muzyce eksperymentalnej i zapraszający małymi kroczkami do zainteresowania się odbudowywanym Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia . Legendarnym miejscem, które powróci w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Żeby było weselej - okazało się, że słynny Czarny Pokój znajdował się naprzeciwko naszego zwykłego studia! Rozmowy przeprowadzone w tej audycji znajdziecie na Spotify - link - oraz na specjalnej darmowej platformie podcastowej Polskiego Radia - link . Ponownie zaczynam niechronologicznie, a to dlatego, że na zdjęciu widzicie Antoninę Car i Niczos . Dziewczyny weszły ze sobą we współpracę w ramach projektu zainicjowanego przez Up To Date Festival, a jeśli Nikę znacie przede wszystkim z jej działalności ze Sw@dą, to tu usłyszycie jednak coś innego. Wspólnym mianownikiem jest pudlaśka mova, jasne, ale brzmienie różni się w ogromnym stopniu. Więcej o tym:  Antonina Car i Nic...

Moja rakieta spoza twojej ligi

Nieprzypadkowa premiera w wyjątkowy dzień, czyli 20 kwietnia. Nowe wydawnictwo spod szyldu Opus Elefantum Collective, a więc  Astrokot oraz album Astrokot i Przyjaciele z Odległych Galaktyk , to kolejna – po demie Pierwszy Kot w Kosmosie – próba podejścia tego artysty do psychodelicznego space ambientu. Dwudziesty kwietnia to w ogóle była kocia data: tego dnia ukazało się też collabo młodego kotka z niemym dotykiem , powiedziałbym, że nawet bardziej psychodeliczne od Astrokota. A może nie, może po prostu w innym stylu – to akurat niezaprzeczalne. Trzeciego kwietnia wyszedł natomiast Thundercat... No, taki miesiąc. Anyways. Przez blisko półtora roku od wspomnianej demówki wydanej przez Przesadę Marian Mazurowski występował tu i tam na żywo (historię  można prześledzić na fanpejdżu ) oraz grał na przykład w Dyson Sphere . Teraz, trzy dni temu, do internetu trafił też improwizacyjny album Praca, Flaga, Konstytucja, a tam między innymi utwór no name  na...